Wat nemen we mee aan ervaring!

Terug naar Kathmandu na een negen uur durende reis met de bus. Wat gaan we missen Rekha de geweldige gastvrouw en haat smakelijke vegetarische eten en natuurlijk Pokhara stad in opkomst voor menige hiker maar ook vooral stad kolen met lake waar je heerlijk kunt chillen en biertjes en koffie drinken. Alle blanken zijn daar te vinden.
De lokale bus gaan we missen en de vriendelijke mensen die je graag willen helpen.

We missen niet het trekken van het raam, de gorgelende spugende mensen, 
ook niet de dal baath sochtends en savonds, De stinkende hurk wc .
We missen de mondkapjes niet tegen de stof en de beslagen brillen.
We missen niet het niet kunnen slapen op een houten plank, wachten tot de wc / douche vrij is omdat er 12 mensen op moeten en het water altijd dus koud is.
Het harde praten nou zeggen maar schreeuwen naar buiten tegen de andere buurvrouw.
De kook geluiden die al om 6 uur sochtends beginnen.
de snotneus van 8 die alles mag en alles wil weten omdat hij Engels kan.

We realiseren ons dat we thuis dus in een hotel leven met alle fataliteiten, ligbad, warme douche , geweldig matras , ruime eetkamer, luxe keuken, geweldige tuin met Ligbedden, tv en stroom dit het altijd doet, goed internet, maar ook een afwas/wasmachine. Altijd schone kleding zonder stof en zuivere lucht . We zijn gezegend met ons bestaan.