gehandicaptencentrum

4 maart 2018 - Kathmandu, Nepal

pfffh ik heb echt tijd nodig smorgens om op te staan,benauwd door toch een smog en hoger leef klimaat en  het bed is hard en ook mag ik eruit om naar het toilet te gaan dus van lekker doorslapen komt niet veel.

tel daarbij op dat de geur van warm eten je tegemoet komt dan ben ik toch blij met een afzuigkap of nog handiger een bakje yogurt in de morgen, maar goed wij krijgen dus twee maal per dag een warme maaltijd .en die bestaat uit beetje groente witte rijst en curry van groente . als je het eten proeft is het lekker dus je hoort ons niet klagen.

 gisterenavond hadden we roti met curry erg lekker maar als je weet dat ze hier met de rechterhand  eten omdat de linkerhand ergens anders voor gebruikt wordt en die dus onrein is, vroeg ik me tijdnes het scheuren van een stuk roti af hoe de linkerhandige hier kunnen overleven! ik ben namelijk zelf linkshandig en dan wordt eten met de hand wel erg moeilijk, bij navraag vanmorgen in de nepali klas blijkt er in nepal ook linkshandige te bestaan pfffh gelukkig want de dochter en meoder staan letterijk op je vingers te kijken terwijl jij eet iets want niet echt went, maar zij staan klaar voor je als bediening.

door de nepalese les hebben we een klein woordje kunnen spreken met de vader, hij is gepensioneerd bankwerker 61 jaar en heeft dit huis dus laten bouwen de miljoenen vlogen om onze oren maar uiteindelijk is het zo,n 18000 euro.

Vandaag  na de nepaliles van een uur  waar we er achter kwamen dat in nepaldus een andere jaartelling is, we leven hier in 2074 ik heb een foto van de kalender gemaakt want dit jaartal gaan we in nederland nooit halen.

na de les door naar het vrouwencenter ook dit is een onderdeel  van vsn nepal  daar krijgen vrouwen rekenles, engels en nepaliles  diverse  vrouwen die tussen schooltijd  zelf naar school gaan om zelf hun kennis bij te spijkeren,ook hier  waren er weer vrijwilligers les aan het geven.  na de lunch  gingen we door naar het gehandicaptencentum daar hebben we gedanst want of je wilt of niet ze trekken je gewoon mee en tegen zo,n kinderen kan ik geen nee zeggen.

We zijn nog naar de lokale shop geweest om wc papier te kopen ook dat is een hele belevenis, we zitten een beetje achteraf en dat betekent ook dat er niet veel kinderen blanke zien, dus of ze staren naar je, of ze zeggen brutaal how are you en rennen dan snel weg, haha.

Foto’s

2 Reacties

  1. Chris:
    4 maart 2018
    Hoi! Wij zijn gisteren teruggekomen van een rondreis door India. Met smaak je je verhalen gelezen. Heel herkenbaar :-) Is daar ook zoveel herrie van al het verkeer? Of alleen de honden? Stoere actie weer hoor! In zo'n land.. heel veel plezier!!
  2. Marja Wouters:
    4 maart 2018
    na deze reis echt weer eens afsprken, we willen ook graag jullie ervaring van India horen! liefs Marja