monkey tempel

vanochtend had ik de slappe lach, Frank wil geen rijst meer eten ze zullen toch wel eens iets anders serveren? ik betwijfel het het ruikt weer hetzelfde hij steekt al zijn tong uit ik krijg het niet meer weg, lachend gingen we de keuken binnen en jawel daar stonden weer dezelfde bakjes als gisterenochtend en avond. 

hoe gaan we nu eten terwijl je het niet meer wil, ik moedig frank aan kom op vanmiddag kan je iets anders kiezen je kunt het! bij elke hap trekt hij een vies gezicht en kan niet stoppen de tranen rollen over de wangen maar zou je van hetzelfde voedsel melig worden?   we moeten stoppen met lachen dadelijk denkt ze dat we haar uitlachen en dat willen we niet.

op nepali les ging het verder ik vertelde dit en iedereen lachte zo had mee dat er weer tranen rolde van ieder van ons dus ik gaf zonder het gepland te hebben een lach therapie.

de Juf was jarig en kreeg een chocoladetaartje en wij hebben in het nepalees hy birtday gezongen  ze werd er verlegen van.

ondertussen zijn er weer nieuwe meiden aangekomen en voelen we ons wel erg oud tussen 19 en 25 jarige die rondreizen in hun eentje.

Na de lunch naar het apenklooster een stukje rijden door het belachelijk drukke verkeer maar wel de meoite waard, niet voor de apen die gewoon eten bij je afpakken en brutaal zijn maar wel voor het uitzicht en de mooie tempel.

ik heb wel wat cadaeutjes gescoord van klankschaal tot mooi handgemaakte jakhaar sjaal.en afdingen gaat me aardig af, beetje nepali woorden erbij en de deal is voor de helft of net  ietsjes meer we hebben een leuke dag gehad !

 en vanavond echt oefenen op de nepaleese les want het blijft toch  moeilijker hangen  voor ons of is dit de leeftijd?